کالکشن بهار-تابستان ۲۰۲۵ Burberry
در هفتهی مد لندن بهار-تابستان ۲۰۲۵، دنیل لی با کالکشن جدیدش برای بربری، به تاریخچه‌ی این برند بریتانیایی روح تازه‌ای بخشید. بربری که همیشه با میراث نظامی و استایل کلاسیکش شناخته شده، این بار تحت هدایت لی وارد مسیر جدیدی شد. نمایش این مجموعه در فضایی کاملا متفاوت از پارک ویکتوریای سال گذشته برگزار شد؛ در سالن بتنی و صنعتی تئاتر ملی لندن. با این انتخاب، لی نه‌تنها یک تغییر فیزیکی، بلکه تغییر مفهومی را هم در کالکشن بربری به نمایش گذاشت؛ بازگشتی به اصالت برند اما با چاشنی مدرنیته و رویکردی به سمت آینده.
دنیل لی، که از سال ۲۰۲۲ به عنوان مدیر خلاق بربری فعالیت می‌کند، در این مجموعه بیشتر به سراغ میراث نظامی بربری رفته است. طراحی‌هایی با الهام از یونیفرم‌های قدیمی، کاپشن‌های نظامی و کت‌های درامر بوی، با جزئیات جدیدی هم‌چون یقه‌های پَردار و بلیزر، بخش مهمی از این کالکشن بودند. در کنار این استایل‌های نظامی، لی با افزودن لباس‌های ظریف و روان، هم‌چون دامن‌ها و پیراهن‌های بلند در رنگ‌های دودی و ملایم، تعادلی جذاب میان استحکام و لطافت ایجاد کرده بود.
یکی دیگر از نکات برجسته‌ی این مجموعه، استفاده از پولک‌های براق بود که به لباس‌ها حسی از سبک دهه‌ی ۲۰ میلادی بخشیده بود. این پولک‌ها در لباس‌های شب با رنگ‌های نقره‌ای، مشکی و آبی دیده می‌شد و حتی در تاپ‌هایی مسی‌رنگ همراه با شلوارهای نظامی نیز به چشم می‌خورد. لی با این مجموعه توانست توازنی عالی میان لباس‌های رسمی و کاربردی ایجاد کند و نشان داد که چگونه بربری می‌تواند هم در فرش قرمز و هم در فروشگاه‌ها موفق عمل کند.
رنگ‌ها نیز در این مجموعه نقش مهمی داشتند. لی قصد داشت حس شادی و تابستانی بودن را به بربری بیاورد، برندی که معمولا در فصول گرم کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد. او از رنگ‌های روشن‌تر، مانند نارنجی اسپرت و آبی تیره استفاده کرد؛ این ترکیب رنگ هم‌چنان با پالت‌های خاکی بربری هم‌خوانی داشت. لی تأکید کرد که هدفش ارائه‌ی لباس‌هایی است که هم در روز و هم در شب قابل استفاده باشند.
در بخش اکسسوری‌ها، لی کیف‌هایی سبک و بدون آستر را به نمایش گذاشت. مدل‌های این کیف‌ها از کیف‌های کلاسیک زین الهام گرفته شده بودند و حالتی بادوام و کاربردی داشتند.
با وجود همه‌ی این تغییرات و طراحی‌های متنوع، دنیل لی هم‌چنان به ریشه‌های بربری وفادار مانده و نشان بربری را به شکلی ظریف و مدرن، در جزئیات کوچکی چون شال‌های باریک، کمربندها و کیف‌ها به نمایش گذاشته است. حال باید دید که آیا این رویکرد جدید بربری در دنیای مد و بازار فروش، موفقیت‌آمیز خواهد بود یا خیر.
نظر شما درباره‌ی مجموعه‌ی جدید بربری چیست؟ آیا بربری توانسته است با حفظ امضا و اصول خود با تغییراتی نو همراه باشد؟
نویسنده: سیده فاطمه صادقی
کالکشن بهار-تابستان ۲۰۲۵ ERDEM
اردم مورالی اوغلو در مجموعه‌ی بهار/تابستان ۲۰۲۵ خود که در حیاط موزه‌ی بریتانیا برگزار شد، به بررسی هویت جنسیتی و عشق پرداخت. ایده‌ی لباس «مردانه-زنانه» (Masculine-feminine) که اخیرا با وجود کاملا هریس و استفاده‌ی او از پاورسوت‌ها بیشتر مورد توجه قرار گرفته، از زمان معرفی تاکسیدوهای زنانه‌ی ایوسن‌لوران در سال ۱۹۶۶ وجود داشته است. با این حال، طراحان تا به حال به‌طور مشخص به افراد «L» در جامعه بزرگ LGBTQIA+ توجه نکرده بودند؛ البته در هفتهی مد لندن امسال، S.S. Daley با مجموعه‌ای درباره‌ی هنرمند Gluck و معشوقه‌اش «کانستنس اسپری» آغازگر بحث‌هایی در این زمینه بود. پیشنهاد بهاری Erdem نیز بر اساس تحقیقاتی درباره‌ی زندگی رمان‌نویس «رادکلیف هال» (Radclyffe Hall) و مجسمه‌ساز «اونا، بانوی تروبریج» (Una Vincenzo) طراحی شده بود.
رادکلیف هال که با اسم “مارگاریت” متولد شده بود اما بعدها روی خودش نام «جان» گذاشت؛ به‌خاطر نوشتن رمان «چاه تنهایی» (The Well Of Loneliness) در سال ۱۹۲۸ مشهور شد. این کتاب در سال‌های اخیر به “کتاب مقدس” جامعه‌ی کوییر (queer) و لزبین‌ها تبدیل شده است. رمان “چاه تنهایی” به خاطر تصویرسازی و شخصیت‌پردازی‌هایش به شدت توسط دولت بریتانیا ممنوع شده بود.
اردم مورالی اوغلو (Erdem Moralıoğlu) در این باره گفت: “آن‌چه بیش از همه برایم از زندگی این نویسنده جالب بود و از آن در مجموعه استفاده کردم، شدت مردانگی رادکلیف و زنانگی اونا (Una) بود. هم‌چنین صفحه‌ی اول کتاب «چاه تنهایی» روی پارچه‌های کانو چاپ شده و مانند یک نشان افتخار به مچ هر کت دوخته شده است.”
گل میخکی که در پرینت‌ها یا گلدوزی لوک‌های مجموعه به کار رفته بود، از زمان «اسکار وایلد» (Oscar Wilde)، نویسنده‌ی کتاب “تصویر دوریان گری” (The Picture of Dorian Gray) گرفته شده که به عنوان نماد مخفی هم‌جنس‌گرایی شناخته می‌شود. اردم مورالی اوغلو هم‌چنین در پشت صحنه، تیشرتی با میخک سبز پوشیده بود که قرار است به عنوان بخشی از حمایت او از AKT- تنها خیریه‌ی بریتانیا که به جوانان بی‌خانمان LGBTQIA+ در سنین ۱۶ تا ۲۵ سال کمک می‌کند و توسط ترنس‌ها اداره می‌شود- به فروش برسد. یکی از اهداف مورالی اوغلو در این مجموعه، یادآوری این نکته بود که آزار و سرکوب افراد کوییر (queer) از صد سال پیش تا امروز هم‌چنان ادامه دارد.
آدام گارلند، استایلیست موی این مجموعه، بر این باور بود که آرایش مو و صورت می‌تواند به ایجاد ظاهری مردانه کمک کند. او موها را در بالای سر محکم و مرتب نگه داشت و موی برخی از مدل‌ها را بافت که حسی زنانه نیز به همراه داشته باشد. آرایش صورت‌ها نیز به سمت تم بی‌جنسیتی گرایش داشت. آمی کانوی، آرایشگر این مجموعه گفت: «تم آرایش شامل پوست تمیز و ویژگی‌های مردانه‌ای مانند ابروهای پهن مرتب و کمی تیرگی زیر چشم‌ها بود. هدف من این بود که اجازه دهیم زیبایی در نقص‌های صورت نمایان شود. ما می‌خواستیم ویژگی‌های طبیعی و واقعی انسانی را به نمایش بگذاریم. این یک فرآیند بسیار منحصربهفرد بود و می‌خواستیم هر مدل احساس کند به بهترین نسخه‌ی طبیعی خود تبدیل شده است.»
نویسنده: فریناز غفاری
کالکشن بهار- تابستان ۲۰۲۵ Simone Rocha
پانک، رمانتیک و شاعرانه! کالکشن بهار ۲۰۲۵ سیمون روشا همه‌ی این ویژگی‌ها را داشت. او برای این کالکشن از هنر و رقص باله الهام گرفته بود که نمود آن در استفاده‌ی زیاد از تور و دامن‌های باله یا توتو قابل مشاهده بود. هم‌چنین استفاده از موتیف گل میخک به شکل‌های مختلف، هم برای لوک‌های مردانه و هم زنانه به کار برده شده است.
روشا در برخی لباس‌ها از آثار نقاش ایرلندی، Genieve Figgis بهره برد که ادای احترامی به اصلیت ایرلندی خودش بود. اما منبع الهام اصلی این مجموعه، اجرای باله‌ایی به نام Nelken بود که توسط Pina Bausch طراحی شده بود و در آن رقاصان روی گل‌های میخک می‌رقصیدند. این سومین سال همکاری سیمون روشا با برند کفش کراکس نیز بود.
نویسنده ارغوان خواجه محمدی
کالکشن بهار- تابستان ۲۰۲۵ Jw Anderson
در نمایش بهار-تابستان 2025 برندJW Anderson ، جاناتان اندرسون به بررسی مفاهیمی چون محدودیت و خلاقیت پرداخت. او با محدود کردن خود به استفاده از تنها چهار متریال یعنی کشمیر، چرم، ابریشم و پولک، ثابت کرد که محدودیت‌ها می‌توانند انگیزه‌ای برای بروز خلاقیت باشند. به جای تمرکز بر پیچیدگی و ایده‌های اغراق‌آمیز که در مجموعه‌های قبلی دیده می‌شد، در این فصل او به سمت سادگی و مینیمالیسم حرکت کرد.
یکی از آیتم‌های برجسته در این مجموعه، توجه به طراحی لباس‌های کوتاه و مینی(Mini Dresses) بود که بخش عمده‌ای از نمایش را تشکیل می‌دادند. این لباس‌ها با برش‌های متنوعی طراحی شده و به نمایش درآمدند. هم‌چنین جاناتان اندرسون با نمایش دکمه، جیب و کلاه‌هایی که روی پارچه لباس‌ها چاپ شده بودند، سعی داشت مرز بین واقعیت و خیال را محو کند و حس بازیگوشی را در کالکشن خود تقویت کند.
این مدیر خلاق با ایجاد تغییر در حجم و ابعاد لباس‌ها به دنبال ایجاد پویایی و جنبش در طراحی‌های خود بوده است.این ویژگی در اکثر مجموعه‌های پیشین او، در طراحی دامن‌های معلق و لباس‌های بافتنی حجیم به وضوح دیده می‌شد. در این فصل نیز، او با نمایش دامن‌های پفی، یقه‌های نامتقارن و بافتنی‌های در هم تنیده، به این روند ادامه داد و نشان داد که با ایجاد تغییرات کوچک در جزئیات نیز می‌تواند ساختار لباس‌های معمولی را به سطحی خلاقانه‌تر برساند.
افزودن نقل‌قول‌هایی از کلایو بل(Clive Bell)، منتقد هنری، به این مجموعه نیز نشان‌دهنده‌ی تلاش جاناتان اندرسون برای ایجاد ارتباط بین هنر و مد بود. این نقل‌قول‌ها از مقاله‌ی مشهور “هنر” (1914) برگرفته شده بودند که در آن بِل درباره‌ی تفاوت هنر خوب و بد صحبت کرده است. اندرسون با قرار دادن این مطالب با فونت مشکی روی پارچه‌ی سفید قصد داشت بر مفهوم شروعی دوباره و بازنگری در طراحی‌های این مجموعه تأکید کند.
اندرسون در این مجموعه که در هفتهی مد لندن به نمایش درآمد، ثابت کرد که زیبایی و خلاقیت می‌تواند از دل سادگی بیرون بیاید. این مجموعه علاوه بر جذابیت بصری، در انتقال پیام و ایده‌های طراحی نیز موفق بود.
نویسنده : فاطمه دانشور
کالکشن بهار- تابستان ۲۰۲۵ Richard Quinn
مجموعه‌ی جدید ریچارد کویین برای هفتهی مد لندن در سالن مجلل هتل Dorchester واقع در Mayfair برگزار شد و از دهه‌ی پنجاه میلادی الهام گرفته شده بود. این مجموعه با استفاده از گل‌های فراوان در فضای ران‌وی و روی لباس‌ها، زیبایی‌شناسی «زن سنتی انگلیسی» را به تصویر کشید و به‌طور خاص بر مد آن دوران تأکید داشت. در این فشن‌شو، سلبریتی‌هایی نظیر Saweetie و Leigh-Anne Pinnock، خواننده‌ی سابق گروه Little Mix، در ردیف اول حضور داشتند.
مجموعه‌ی کویین با گلدوزی‌های زیبا روی لباس‌ها، به مزارع گل رز شباهت داشت و فضای ران‌وی، یادآور یک باغ انگلیسی بود. کویین با لوک‌های اولیه‌ی کالکشن، سادگی را در طراحی‌های خود به نمایش گذاشت و به تدریج لباس‌ها به سمت طراحی‌های ماکسیمال تغییر یافتند. سیلوئت‌های این کالکشن به‌طور مشخص تحت تأثیر لباس نمادین «The New Look» کریستین دیور بودند که در سال ۱۹۴۷ معرفی شد و بر کمرهای باریک، دامن‌های حجیم و سیلوئت ساعت‌شنیِ اغراق‌آمیز تأکید داشت. کویین در مورد طراحی‌هایش گفت: “زیر هر یک از لباس‌ها فوم‌‌های اضافی وجود دارد تا سیلوئت‌ها کاملا زنانه و مانند مجسمه شوند.” این مجموعه با دستکش‌های نازکی که امضای طراح به شمار می‌روند، لباس‌هایی مناسب فرش‌قرمز و مراسم‌های بزرگ به نمایش گذاشته بود.
این طراح اهل لندن که قبل از تأسیس برند خود در سال ۲۰۱۷، در خانه‌ی مد دیور (Dior) فعالیت کرده بود؛ به خاطر مجموعه‌های شیک و رمانتیکش در طراحی لباس زنانه و لباس‌های عروس شناخته شده است. آرتیست آرایشی برند MAC، تری باربر که میکاپ آرتیست این کالکشن کویین بود در آرایش‌های خود از رنگ‌های خنثی استفاده کرده بود: “هدفم خلق ظاهری زیبا اما ساده برای کسانی است که این لباس‌ها را می‌پوشند.”
ریچارد کویین برای صداگذاری فشن‌شوی خود از نسخه‌ی ارکستری آهنگ “Numb” گروه Linkin Park که به تازگی به خاطر اضافه شدن خواننده‌ی جدیدش مورد توجه قرار گرفته است، استفاده کرد. این آهنگ توسط یک گروه کر اجرا شد و به زیبایی، فضای نمایش را تکمیل کرد.
نویسنده: فریناز غفاری
کالکشن بهار-تابستان S.S. Daley
استیون استوکی-دالی (Steven Stokey-Daley)، طراح جوان و متولد لیورپول، اولین مجموعه لباس‌های زنانه‌اش را برای کالکشن بهار-تابستان ۲۰۲۵ در هفتهی مد لندن رونمایی کرد. این مجموعه با عنوان “بدون پیشوند، پسوند یا نقل‌قول” شامل ۲۴ لوک زنانه با الهام از سبک قرون وسطایی بود و در “آکادمی سلطنتی لندن” به نمایش درآمد. مهمانان ردیف اول فشن‌شوی S.S. Daley چهره‌های مشهوری بودند؛ مانند هری استایلز که اوایل امسال به عنوان سرمایه‌گذار مالی S.S. Daley معرفی شد، آنا وینتور که عینک مخصوصش را با شالی از کمپین Harris-Walz ست کرده بود و اما کوری که لباس‌هایی از مجموعه‌ی جدید این برند را به تن داشت.
استوکی-دالی با اعتماد به نفس و درخششی خاص در روز نخست هفتهی مد لندن حاضر شده بود. این مجموعه تحت تأثیر زندگی هنرمند و نقاش زن بریتانیایی، گلک (Gluck)، که در دهه‌های ۱۹۲۰ و ۳۰ به عنوان یک مرد شناخته می‌شد و هم‌چنین معشوقه‌اش، گل‌فروشی معروف به نام کانستنس اسپرای (Constance Spry)، طراحی شده بود. این تأثیرات به طرز خلاقانه‌ای با سبک مدرن استوکی-دالی ترکیب شده و جلوه‌ای منحصربهفرد به مجموعه بخشیده بود. گلک، که به عنوان هانا گلکستاین در خانواده‌ای ثروتمند در لاینز کوره‌چای به دنیا آمد، در ۲۱ سالگی موهایش را کوتاه کرد و به پوشیدن لباس‌های مردانه روی آورد. او نام خانوادگی‌اش را حذف کرد و به کورنوال رفت تا در کنار گروهی از دوستان هم‌فکر خود زندگی کند.
استوکی-دالی نیز با توجه به این موضوع، کلاسیک‌های انگلیسی را به شکلی زیبا ترکیب کرده بود تا مجموعه‌ای طراحی کند که به صورت هم‌زمان دنیای “زنانه” را با دامن‌های گل‌دار و کیف‌های دستی با طرح گل‌های آبی پیکسلی و دنیای “مردانه” را با کت و تاکسیدوی چین‌دار نشان دهد. وی در این باره گفت: «من در تلاشم تا پلی بسازم که زیبایی‌شناسی لباس‌های مردانه و سیاست‌های پشت آن را به لباس‌های زنانه متصل کنم.»
استوکی-دالی برای ورود به دنیای لباس‌های زنانه، به گسترش ایده‌های خود پرداخت و سعی کرد خواسته‌های زنان را در طراحی‌هایش مد نظر قرار دهد. او با تأکید بر اهمیت نظرات زنان در تیمش، از نگرانی‌های خود درباره‌ی عدم درک صحیح از زنانگی سخن گفت و هدفش این بود که به جای استفاده از کلیشه‌های رایج، طراحی‌هایی متناسب با واقعیت‌های امروز ارائه کند. استوکی-دالی هم‌چنین با حفظ حس شوخ‌طبعی در آثارش، تلاش کرد جوهره‌ی فرهنگ بریتانیایی را در طراحی‌های خود بگنجاند. او در پایان نمایش با اشاره به قدرت امید در زمان‌های سخت گفت: «از دل بتن، گل‌ها می‌رویند.» این جمله به خوبی نمایانگر رویکرد مثبت و خلاقانه‌ی او در دنیای مد است.
استوکی-دالی در سال ۲۰۲۰ و در بحبوحه‌ی کرونا به عنوان یک فارغ‌التحصیل تازه‌کار وارد دنیای مد شد و با بهره‌گیری از مواد بازیافتی و طراحی‌های نوآورانه، به سرعت توجه‌ها را جلب کرد. موفقیت او به‌ویژه پس از استفاده‌ی هری استایلز از لباس‌هایش در موزیک ویدئوی “Golden” به دست آمد. او برنده‌ی جوایز متعدد، از جمله جایزه‌ی LVMH در سال ۲۰۲۲ و جایزه‌ی ملکه الیزابت دوم برای بهترین طراحی در روز قبل از فشن‌شوی هفتهی مد لندن است.
نویسنده: فریناز غفاری
کالکشن بهار-تابستان Harris Reed
Harris Reed برای ساخت مجموعه‌ی بهار ۲۰۲۵ خود سراغ پارچه‌های دست‌‌دوم رفت. او از فروشگاه‌های اینترنتی تا دست‌دوم‌فروشی‌های پاریس را زیر و رو کرد تا پارچه‌های مورد نظرش را پیدا کند؛ از رومبلی‌های قدیمی تا یک رومیزی ایتالیایی، این کالکشن حسی وینتج، باشکوه و جادویی با خود داشت. استفاده از وسایل خانه در فصل قبل این برند هم وجود داشت که هریس برای مجموعه‌اش با یک طراح کاغذ دیواری همکاری کرده بود.
این طراح با وجود تازه‌کار بودن هویت خود را در دنیای فشن پیدا کرده است. یکی از ویژگی‌های همیشگی او بازی با فرم است. لباس‌های هریس خیلی وقت‌ها به مجسمه شباهت بیشتری پیدا می‌کنند. او در این کالکشن حتی یک قدم فراتر رفت و سعی داشت لباس‌هایش وسایل خانه را تداعی کنند. علاوه بر این، تئاترهای شکسپیر و طراحی داخلی دوره‌ی ویکتوریایی از منابع الهام همیشگی‌اش هستند. شاید این موضوع باعث می‌شود نمایش‌های مد هریس همیشه حسی تئاتری داشته باشند و این‌طور به نظر برسند که بیشتر به هفتهی کوتور تعلق دارند تا ردی تو ور لندن
نویسنده: ارغوان خواجه محمدی
